damanako 'bravīt:
asti vanam. tatra śṛgālaḥ khāditum icchan mahāntaṃ nādam aśṛṇot.
taṃ mahāntaṃ nādaṃ śrutvā śṛgālo mahad bhayam agacchat. aho! ahaṃ māritaḥ.
kasyaiṣa nādaḥ?
ity abravīt.
atha tatra sa śṛgālo mahatīṃ bherīṃ śākhayā tāḍitām apaśyat. sa cintayitvā
bherīṃ gatvā hastena bherīm atāḍayat. mahānāde jāte, sukhitaḥ śṛgālo
'bravīt: aho! etan māṃ na mārayiṣyati. aham etat khādiṣyāmi
iti. sa tu
bherīṃ praviśya na kiṃcit khādyam apaśyat.
rājan, etasmād ahaṃ bravīmi: nāda eva na bhetavya iti.
piṅgalako 'bravīt: nādasya kāraṇaṃ jñātum icchāmi. mama tu prajā bhītāḥ. katham ahaṃ tāṃs tyaktvā nādasya kāraṇaṃ jñātuṃ gaccheyam?
damanako 'bravīt: bhavatu. tiṣṭha, rājan. ahaṃ tubhyaṃ nādasya kāraṇaṃ
jñātuṃ gacchāmi.
ity uktvā damanakaḥ saṃjīvakaṃ gatvā vṛṣabho 'yam
iti
jñātvā sukhito 'bhavat. damanako rājānaṃ piṅgalakaṃ draṣṭum āgacchat.
piṅgalaka āgacchantaṃ damanakam abravīt: kiṃ tvayā dṛṣṭaṃ tad
bhūtam?
damanako 'bravīt: dṛṣṭam, rājan. tad bhūtam evāhaṃ tvām
ānayāmi.
tac ca śrutvā piṅgalako mahat sukham āgataḥ. damanakas tu punar gatvā
saṃjīvakam etad abravīt: mūrkha! rājā piṅgalakas tvāṃ draṣṭum icchati.
kimarthaṃ punaḥ punar nadasi?
saṃjīvako 'bravīt: ka eṣa piṅgalako nāma?
so 'bravīt: kathaṃ rājānaṃ piṅgalakam api na jānāsi? bahuprajo
mahārājo mahāsiṃhaḥ piṅgalakaḥ sarvair jñātaḥ.
iti śrutvā saṃjīvako mahad bhayaṃ gatvaitad abravīd damanakam: mitra!
māṃ rakṣa mahārājāt piṅgalakāt. ahaṃ bhītaḥ.
so 'bravīt: bhavatu. atra
tiṣṭha. ahaṃ rājānām atra neṣyāmi.